นาฬิกาทราย อุปกรณ์ในยุคแรกสำหรับการวัดช่วงเวลา

นาฬิกาทราย อุปกรณ์ในยุคแรกสำหรับการวัดช่วงเวลา เป็นที่รู้จักกันว่านาฬิกาทรายหรือกระจกซุงเมื่อใช้ร่วมกับไม้ซุงทั่วไปเพื่อกำหนดความเร็วของเรือ ประกอบด้วยลูกแก้วรูปลูกแพร์สองลูกรวมกันที่ปลายยอดและมีทางยาวระหว่างกัน ปริมาณทราย (หรือบางครั้งปรอท) รอยสักนาฬิกา ถูกใส่ไว้ในกระเปาะ และขนาดของทางเดินมีสัดส่วนมากจนสื่อนี้จะไหลผ่านจากกระเปาะหนึ่งไปยังอีกกระเปาะหนึ่งได้อย่างสมบูรณ์ในเวลาที่ต้องการวัด—เช่น หนึ่งชั่วโมงหรือ นาที. เครื่องดนตรีประเภทนี้ซึ่งไม่มีการเสแสร้งถึงความแม่นยำมาก่อน เดิมมีใช้กันทั่วไปในโบสถ์