ควันของชายยากจนเหล่านี้เรียกว่าซิการ์ริลโล

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 ขอทานในเซบีญา (เซบีญา) เริ่มเก็บก้นซิการ์ที่ทิ้งแล้ว ฉีกเป็นชิ้นๆ และม้วนเป็นเศษกระดาษ (papeletes ของสเปน) เพื่อสูบ ซึ่งนี่ถือเป็นการสร้างบุหรี่มวนแรกแบบด้นสด ควันของชายยากจนเหล่านี้เรียกว่าซิการ์ริลโล (ภาษาสเปน: “ซิการ์ตัวน้อย”) ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 พวกเขาได้รับความเคารพและการใช้งานของพวกเขาแพร่กระจายไปยังอิตาลีและโปรตุเกส พวกเขาถูกพ่อค้าชาวโปรตุเกสพาไปยังลิแวนต์และรัสเซีย กองทหารฝรั่งเศสและอังกฤษในสงครามนโปเลียนคุ้นเคยกับพวกเขา บุหรี่ไฟฟ้า ชาวฝรั่งเศสตั้งชื่อพวกมันว่าบุหรี่ สี่สิบปีต่อมากองทัพฝรั่งเศสและอังกฤษอีกรุ่นหนึ่งซึ่งต่อสู้ในสงครามไครเมียได้รู้จักบุหรี่ตุรกี ในเวลาเดียวกัน บุหรี่กำลังเป็นที่นิยมในสหรัฐอเมริกา รสนิยมของชาวอังกฤษเปลี่ยนไปใช้บุหรี่ที่เติมใบยาสูบเวอร์จิเนียที่ไม่ผสมในภายหลัง แต่ตลาดสหรัฐฯ ได้พัฒนาความชอบสำหรับการผสมผสานซึ่งรวมถึงยาสูบของตุรกีด้วย