รังสีไอออไนซ์คืออะไร?

รังสีไอออไนซ์เป็นพลังงานประเภทหนึ่งที่ปล่อยออกมาจากอะตอมซึ่งเดินทางในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (รังสีแกมมาหรือรังสีเอกซ์) หรืออนุภาค (นิวตรอน บีตา หรืออัลฟา) การแตกตัวของอะตอมที่เกิดขึ้นเองเรียกว่ากัมมันตภาพรังสี และพลังงานส่วนเกินที่ปล่อยออกมานั้นเป็นรูปแบบหนึ่งของ รังสีไอออไนซ์ ธาตุที่ไม่เสถียรซึ่งแตกตัวและแผ่รังสีไอออไนซ์ออกมา เรียกว่า นิวไคลด์รังสี นิวไคลด์กัมมันตรังสีทั้งหมดได้รับการระบุโดยเฉพาะจากประเภทของรังสีที่ปล่อยออกมา พลังงานของรังสี และครึ่งชีวิต กิจกรรมที่ใช้วัดปริมาณของนิวไคลด์กัมมันตรังสีแสดงอยู่ในหน่วยที่เรียกว่า เบคเคอเรล (Bq): หนึ่งเบคเคอเรลคือหนึ่งการสลายตัวต่อวินาที ครึ่งชีวิตเป็นเวลาที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมของนิวไคลด์กัมมันตรังสีที่จะลดลงโดยการสลายตัวจนถึงครึ่งหนึ่งของค่าเริ่มต้น ครึ่งชีวิตของธาตุกัมมันตภาพรังสีคือเวลาที่ครึ่งหนึ่งของอะตอมใช้ในการสลายตัว ซึ่งมีตั้งแต่เสี้ยววินาทีไปจนถึงหลายล้านปี (เช่น ไอโอดีน-131 มีครึ่งชีวิต 8 วัน ในขณะที่คาร์บอน-14 มีครึ่งชีวิต 5730 ปี)