ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของไอน์สไตน์(พ.ศ. 2459)

ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของไอน์สไตน์(พ.ศ. 2459) ใช้ประโยชน์จากกาลอวกาศสี่มิติอีกครั้ง แต่รวมผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงเข้าไปด้วย แรงโน้มถ่วงไม่ได้ถูกมองว่าเป็นแรงเหมือนในระบบนิวตันอีกต่อไป แต่เป็นสาเหตุของ "การแปรปรวน" ของกาลอวกาศ อวกาศ ซึ่งเป็นผลกระทบที่อธิบายไว้อย่างชัดเจนโดยชุดสมการที่ไอน์สไตน์กำหนดขึ้น ผลลัพธ์ที่ได้คือกาลอวกาศ "โค้ง" ตรงข้ามกับกาลอวกาศมินคอฟสกี้ "แบนราบ"