การ์ตูน

ในขณะที่นักวาดภาพล้อเลียนเกี่ยวข้องกับการเสียดสีส่วนตัวและการเมืองเป็นหลัก นักเขียนการ์ตูนปฏิบัติต่อคนประเภทและกลุ่มในลักษณะตลกขบขัน แม้ว่าวิลเลี่ยม โฮการ์ธจะมีผลงานก่อนหน้าอยู่สองสามเรื่อง แต่การ์ตูนยุคหลังๆ ก็ถูกตัดสินว่าเป็นการเสียดสีสังคมและการพรรณนาถึงความบกพร่องของมนุษย์ Honoré Daumier คาดหวังคำพูดที่ปิดด้วยบอลลูนของ การ์ตูน ในศตวรรษที่ 20 โดยระบุข้อความในการ์ตูนของเขาถึงความคิดที่ไม่ได้พูดของตัวละคร งานแกะสลักของ Hogarth และภาพพิมพ์หินของ Daumier เป็นสารคดีที่ค่อนข้างสมบูรณ์เกี่ยวกับลอนดอนและปารีสในยุคนั้น